- قال امیر المؤ منین - علیه السلام -:
من عرف الله سبحانه توحد، و من عرف نفسه تجرد، و من عرف الدنیا تزهد، و من عرف الناس تفرد
ترجمه :
کسى که خدا را شناخت موحد شود، و هر که خود را شناخت مجرد از امور دنیوى گردد، و هر که دنیا را شناخت در او زهد ورزد و اعراض کند.
شرح :
یعنى هر کس خدا را شناخت به یکتائى و یگانگى او معترف شود و موحد حقیقى گردد و موحد حقیقى تمام توجه و شوق و عشق و وله او به خداست و هر حاجت از خدا خواهد بلکه حاجتى جز خدا ندارد.
یا آنکه خدا را شناخت مى داند خدا موجود واحد بسیط تام کامل غنى با لذات و فوق التمام و فوق نامتناهى است و اگر او را شریک باشد مرکب شود از ما به الاشتراک و ما به الامتیاز و مرکب مسبوق و محتاج به اجزاست و شیئى محتاج غنى الذات نیست پس معرفت خدا لازمه اش توحید او در علم و عمل است ، و هر که خود را شناخت مجرد از همه چیز شود و تنها به تکمیل ذات خود پردازد، و هر که دنیا را شناخت از دنیا رو بگرداند و در او زهد ورزد، و هر که مردم را شناخت عزلت از خلق گزیند.